ANNELİK

                             ANNELİK 

 

"Dünyanın en güzel, en özel duygusundan bahsediyorum bugün: Annelik. En güzel, en anlamlı, en zirve, en karmaşık, en endişe dolu, en mutluluk dolu... Kelimeler kifayetsiz kalıyor bu duyguyu anlatmaya. Yürüyen kalbim, nefesim, canım olan EVLADIM. Ömrüm, dünyam, hayatımın hazinesi.

Enlerle dolu bu duygu, yaşanan her şeyi zirveye taşıyor. Mutluluk bir gülüşe bedel derler ya, işte o evlat gülümsemesi mutluluğu, kahkahası bir anda her şeyi silip götürür, içini huzurla doldurur. Endişe, kaygı, korku, üzüntü... Yine zirvede yaşanan o duygular; gözünden sakındığın, üstüne titrediğin evladının büyümesi, hayattan uzaklaşmaya başlaması, kalbinin kırılıp ağlaması...

Hani derler ya, kimse kimsenin mutluluğunu üzüntüsünü hissedemez diye. Anneler hariç. Anneler evlatlarının mutluluğuyla mutlu, mutsuzluğuyla mutsuz olur. Öyle garip, öyle derin bir duygu ki bu. Hayat, anne olunca birden değişiverir. Bütün öncelikler, bütün sevgiler, bütün anlamlar, bütün hayat evladına toplanır.

Bir koku ki asla değişmeyen, unutulmayacak olan: Evladının ilk kokusu. Hep mi aynı olur, hiç mi değişmez o ilk günkü koynuna başını dayadığı koku? Hayatın anlamı o koku. Ve böylece büyürken yaşanan değişimler, zorluklar, mutluluklar sürer gider. Beraber büyüdüğün, beraber yaşadığın, asla vazgeçmediğin, günden güne daha çok güçlenen, günden güne artan duygular: Annelik..."

"Büyüyünce daha zor derlerdi, hadi oradan derdim yaşamadan bilemiyor ya insan, nesi zor? Nesi mi her şey zormuş; senden ayrı kaldığı her saniye kalbinin çırpınması, beyninin kabul etmeye çalışması, alışmaya çabalaması, kabullenip teslim olması... İşte karmakarışık duygular içindeyim; adı Annelik. Adı Evlat, tek bildiğim bu. Bir an bile ayrılmak istemediğin ama hayatın doğası gereği olan doğumla başlayan, büyümeyle hayatla devam eden döngü bu. İşte tam da bu noktadayım, anneliğin zor evrelerinden birindeyim.

Allah iyilerle karşılaştırsın, melekler yanlarında olsun tüm evlatlarımızın. Yazsam yazarım yazamam, öyle bir haldeyim ki anlatsam anlaşılamaz, öyle bir lal geldi ki sussam olmuyor, susmasam olmuyor. Öyle bir gariplik, öyle bir teslimiyet, öyle bir zerrezeniş...

Annelik ey Annelik, sen nelere kadirsin! Sen nasıl uçsuz bucaksız bir sevgisin, sen nasıl bir duygusun? Anne olunca anlarsın derdi ya annelerimiz, işte tam da o denilen, anne olunca anlıyorsun.

Annelik pazara değil, mezara kadar diyip yazımı noktalıyorum."

MOTİVASYONLARIM

"Selam herkese, uzun zaman oldu biliyorum. Büyüyünce daha zor diyenler sizi şimdi de anlıyorum. Yaşamadan bilmiyor insan, bilemiyor, anlatılanları anlayamıyor. Yaşamak gerek. Yapmak istediğim, ertelediğim o kadar çok şey var ki. Hayatın koşuşturması derken zamana ayıramadığım...

Gelelim konunun başlığına: MOTİVASYON. İnsan kendini yönetebilmeli, yetebilmeli. Medet ummadığın, kendine yettiğin kadar mutlusun hayatta. Zorluklarını, sıkıntılarını, acılarını, mutsuzluklarını, umutsuzluklarını bir kutuya koyup motivasyonunu yukarıda tutarsan iyisin. İşte bütün sorun bu: MOTİVASYON. Beni neler motive eder, ondan bahsedeceğim sizlere.

Çikolata: En zayıf yanım, hayır diyemediğim. Yiyip yiyip kilo alsam da vazgeçemediğim. Evet, çikolata serotonin hormonu salgılıyor ve birçok insanı mutlu ediyor. Benim için de çikolata harika bir motive edici.

Yemek yapmak: Yapmayı da, yemeyi de, yedirmeyi de seviyorum. Terapi gibi bir şey yemek yapmak, mutlu oluyorum. Değişik tatlar denemeyi de seviyorum. Renk cümbüşü, kokular, yemeğin hazırlık aşaması derken yemek yapmak beni motive ediyor.

Müzik (Yüksek sesle dinlemek): Müzik ruhun gıdasıdır diye boşuna dememişler. Müzik dinlemek, müziğe eşlik etmek, dans etmek benim için harika bir motivasyon kaynağı. Bir anda başka bir boyuta geçiyorum.

Temizlik: Evet, aslan yattığı yerden belli olur diye boşuna dememişler. TEMİZLİK VE MÜZİK İKİSİ BİR ARADA HARİKA. Her yeri pırıl pırıl görmek, ışıl ışıl yapmak, mis gibi kokması bana kendimi daha iyi hissettiriyor.

Kimi insan için spor, kitap okumak, gezmek, yürüyüş... iyi gelir. Önemli olan seni mutlu eden şeyleri bilmek ve yapmak, motivasyonu yüksek tutmak. Yoksa hayat çok sıkıcı, hep bir koşuşturma, hep bir pürüz var. Motivasyonumuzu yüksek tutalım... Sevgiyle kalın."