Eskiden beri elim hızlıdır, hiç aheste aheste iş yapan biri olmadım sevmem de. Yalnız miniğim doğduğu günden itibaren 24 saat bana yetmez oldu. Gün nasıl bitiyor, nasıl akşam oluyor hiç anlamıyorum. Doğal olarak Speedy Gonzales’ e bağlıyorum küçükken de severek izlerdim.
Ankara’da yalnız olmak ne benim ne eşimin ailesinden kimsenin olmaması her şeyi dahada zorlaştırdı benim için, Eşim yardımcı alalım dedi ama hem bulamadık hem ben istemedim. Allah sağlık versin en güzeli kendi işini yapmak , Hem bebeğimi kimseye emanet edemezdim paranoyaklık var serde. Zor olsada tek başıma öncelik bebeğim olmak üzere temizlik, yemek, ütü, çamaşır , bulaşık Julie hepsine yetmeye çalıştım. Bir yandan da lohusalık sendromu ile uğraşmak çok zor günlerdi Lohusalıkla ilgili ayrı bir yazı yazacağım. Şimdiler de oğlum 16 ayı bitirdi hala Speedy lik devam tabii biraz daha kolaylaştı her şey ,Öncelikle yeni hayatıma alıştım, program yapıyorum ama her seferinde tutmuyor bende artık akışına bıraktım. Miniğim ne zaman ne isterse o oluyor ona göre bir hayat yaşıyoruz.
Annelik gerçekten çılgınlık ve dünyanın en güzel çılgınlığı, kendinden vazgeçmek , kendinden önce düşünmek hep en iyisini yapmaya çalışmak. Bıkmadan, usanmadan aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak Derlerdi insnmazdım,nasıl olacak der gülerdim.Evladının canı acısa senin canın daha çok acır diye Gerçekten öyleymiş varsa yoksa o oluyor; O kadar hengamenin, yorgunluğun üstüne bir gülüşü dünyalara bedel oluyor. Allah tüm evlatları korusun. Ben yazımı fazla uzatmadan Speedy Gonzales’ liğe geri dönüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder